سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۵
برو به گوهر
چون گل، درین حدیقه که جای قرار نیست
برگ نشاط، برگ سفر می‌شود مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۹
برو به گوهر
از نسیم گل پریشان گردد اوراق حواس
خلوتی چون غنچهٔ تصویر می‌باید مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۰
برو به گوهر
برنمی‌دارد به‌رغم من، نظر از خاک راه
می‌فشاند بر زمین جامی که می‌باید مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۱
برو به گوهر
گران نیم به خریدار از سبکروحی
به سیم قلب، چو یوسف توان خرید مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۴۹
برو به گوهر
تا در کمند رشتهٔ هستی فتاده‌ام
دل خوردن است کار چو عقد گهر مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۱
برو به گوهر
از نوازش، منّت روی زمین دارد به من
چرخ سنگین‌دل زند گر بر زمین ساز مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۳
برو به گوهر
مرا ز کوی خرابات، پای رفتن نیست
مگر به خانه برد محتسب به‌دوش مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۸
برو به گوهر
اگر تپیدن دل ترجمان نمی‌گردید
که می‌شناخت درین تیره‌خاکدان غم را؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۵۹
برو به گوهر
عشق سازد ز هوس پاک، دل آدم را
دزد چون شحنه شود، امن کند عالم را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۲
برو به گوهر
چه حاجت است به رهبر، که گوشهٔ چشمش
کشد چو سرمه به خویش از هزار میل مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۵
برو به گوهر
شور و غوغا نبود در سفر اهل نظر
نیست آواز درا، قافلهٔ شبنم را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۶۹
برو به گوهر
صورت حال جهان زنگی و من آیینه‌ام
جز کدورت نیست حاصل از دل روشن مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۱
برو به گوهر
خضر آورد برون ز سیاهی گلیم خویش
ای عقل واگذار به سودای او مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۷۶
برو به گوهر
آشنایی به کسی نیست درین خانه مرا
نظر از جمع به شمع است چو پروانه مرا
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۴
برو به گوهر
بنه بر طاق نسیان زهد را چون شیشهٔ خالی
درین موسم که سنگ از لاله جام آورد مستان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۵
برو به گوهر
به هشیاران فشان این دانهٔ تسبیح را زاهد
که ابر از رشتهٔ باران به دام آورد مستان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۶
برو به گوهر
مکرّر بود وضع روز و شب، آن ساقی جانها
ز زلف و عارض خود، صبح و شام آورد مستان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۸۹
برو به گوهر
ز جسم، جان گنهکار را ملالی نیست
که دلپذیر کند بیم قتل، زندان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۶
برو به گوهر
امید من به خاموشی، یکی ده گشت تا دیدم
که سامان می‌دهد دست از اشارت، کار لالان را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۹۸
برو به گوهر
به ما حرارت دوزخ چه می‌تواند کرد؟
اگر ز ما نستانند چشم گریان را