عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۲
با رفیقان موافق، بند و زندان گلشن است
هر که شد دیوانه، چون زنجیر همپاییم ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۴
فیض ما دیوانگان کم نیست از ابر بهار
خوشه بندد دانهٔ زنجیر در زندان ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۵
رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب
میزبان ماست هر کس می‌شود مهمان ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۶
از بال و پر غبار تمنّا فشانده‌ایم
بر شاخ گل گران نبود آشیان ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۷
روزگاری است که در دیر مغان می‌ریزد
آب بر دست سبو، گریهٔ مستانه ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۷۸
نسیم صبح فنا تیغ بر کف استاده است
نفس چگونه بر آرد چراغ هستی ما؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۰
غنچهٔ دلگیر ما را برگ شکّرخند نیست
ای نسیم عافیت، شبگیر کن از کوی ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۱
هرچند دیده‌ها را، نادیده می‌شماری
هر جا که پاگذاری، فرش است دیدهٔ ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۳
خوش بود در قدم صافدلان جان دادن
کاش در پای خم می‌ شکند شیشهٔ ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۵
مهرهٔ گل، پی بازیچهٔ اطفال خوش است
دل صد پاره بود سبحهٔ صد دانهٔ ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۷
تو پا به دامن منزل بکش که تا دامن
هزار مرحله دارد شکسته‌پایی ما
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۸۹
مرا از قید مذهبها برون آورد عشق او
که چون خورشید طالع شد، نهان گردند کوکبها
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۰
به یک کرشمه که در کار آسمان کردی
هنوز می‌پرد از شوق، چشم کوکبها
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۲۹۱
گفتگوی کفر و دین آخر به یک جا می‌کشد
خواب یک خواب است و باشد مختلف تعبیرها
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۳
بهشت بر مژه تصویر می‌کند مهتاب
پیاله را قدح شیر می‌کند مهتاب
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۶
شاه و گدا به دیدهٔ دریادلان یکی است
پوشیده است پست و بلند زمین در آب
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۰۹
به احتیاط ز دست خضر پیاله بگیر
مباد آب حیاتت دهد به جای شراب !
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۰
مجوی در سفر بیخودی مقام از من
که در محیط، کمر باز می‌کند سیلاب
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۳
اهل همّت را مکرّر دردسر دادن خطاست
آرزوی هر دو عالم را ازو یکجا طلب
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۱۴
آبرو در پیش ساغر ریختن دون‌همّتی است
گردنی کج می‌کنی، باری می از مینا طلب