عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۱
دایم به خون گرم شفق غوطه می‌خورم
چون صبح صادق از نفس راستین خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۳
چو یوسفم که به چاه افتد از کنار پدر
اگر به چرخ برآیم ز آستانهٔ خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۰
چو برگ غنچهٔ نشکفته ما گرفته‌دلان
نشد که سر به هم آریم یک زمان در باغ
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۵
از ظلمت وجود که می‌برد ره برون؟
گر شمع پیش پای نمی‌داشت نور عشق
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۸
به زور عقل گذشتن ز خود میسّر نیست
مگر بلند شود دست و تازیانهٔ عشق
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۲۹
پاکدامانی است باغ دلگشا آزاده را
یوسف بی‌جرم را از تنگی زندان چه باک؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۱
تو فکر نامهٔ خود کن که می‌پرستان را
سیاه‌نامه نخواهد گذاشت گریهٔ تاک
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۳۶
در زهد من نهفته بود رغبت شراب
چون نغمه‌های تر که بود در رباب خشک
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۰
خندهٔ کبک از ترحّم هایهای گریه شد
تا که را در کوهسار عشق آمد پا به سنگ؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۴
نمی‌روم قدمی راه بی اشارهٔ دل
که خضر راه نجات است استخارهٔ دل
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۶
هر که از حلقهٔ ارباب ریا سالم جست
هیچ جا تا در میخانه نگیرد آرام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۴۹
کجاست نیستی جاودان، که بیزارم
ازان حیات که گردد به سال و ماه تمام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۰
خاکساری ز شکایت دهنم دوخته است
نقش پایم که به هر راهگذر ساخته‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۱
منم آن لاله که از نعمت الوان جهان
با دل سوخته و خون جگر ساخته‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۳
بر گرانباری من رحم کن ای سیل فنا
که من این بار به امید تو برداشته‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۵۸
با همه مشکل‌گشایی خاک باشد رزق من
بر سر ره چون کلید اهل فال افتاده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۲
به پای قافله رفتن ز من نمی‌آید
چو آفتاب به تنها روی برآمده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۴
همان به خاک برابر چو نور خورشیدم
اگرچه از همه آفاق بر سر آمده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۶
بر زمین ناید ز شادی پای من چون گردباد
تا خس و خاشاک هستی را به هم پیچیده‌ام
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۶۷
از حریم قرب، چون سنگم به دور انداخته است
چون فلاخن هر که را بر گرد سر گردیده‌ام