این بیت از داستان شیرین و خسرو نظامی در پژوهش این کتاب است.شاعر در مورد انگیزه ی خود از سرودن این داستان و ارزش سخن و سنجیده سخن گفتن، سروده و سخن را به گوهر و گوینده را به غواصی تشبیه کرده که به دنبال سخنان ارزشمند می گردد.معنی بیت ز گوهر سفتن استادان هراسند که قیمت مندی گوهر شناسند ، یعنی استادان گوهرشناس وقتی می خواهند گوهری قیمتی را سوراخ کنند و به آن شکل موردنظر را بدهند، می ترسند از اینکه به آن آسیبی برسانند.در ادامه می گوید مرد حکاک برای سوراخ کردن یا ساییدن در و گوهر،خودش اقدام می کند و گوهر قیمتی را به دست شاگردان بی تجربه نمی دهد.
