0 امتیاز
44 بازدید
در توضیح و تفسیر توسط

1 پاسخ

+1 امتیاز
توسط (28.9هزار امتیاز)
انتخاب شده توسط
 
بهترین پاسخ
این بیتی از قصیده ی ناصرخسرو است و شاعر پند می دهد و از دنیاپرستی منع می کند:

دیر بماندم در این سرای کهن من

تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن

خسته ازانم که شست سال فزون است

تا به شبانروزها همی بروم من

ای به شبان خفته ظن مبر که بیاسود

گر تو بیاسودی این زمانه ز گشتن

خویشتن خویش را رونده گمان بر

هیچ نشسته نه نیز خفته مبر ظن

گشتن چرخ و زمانه جانوران را

جمله کشنده است روز و شب سوی گشتن

ای بخرد، با جهان مکن ستد و داد

کو بستاند ز تو کلند به سوزن

........‌

وقتی می گوید ای بخرد با جهان مکن ستد و داد  کو بستاند ز تو کلند به سوزن منظورش این هست که وارد معامله با دنیا نشو چون دنیا آنقدر فریبکار است که کلنگ تو را از تو با یک سوزن خرد و کوچک می گیرد یعنی در معامله با دنیا ضرر می کنی چون دنیا به آسانی فریبت می دهد.
به پرسش و پاسخ (گوهرین) خوش آمدید، اینجا مکانی برای پرسش سوال و دریافت پاسخ از دیگر کاربران این مجموعه است. برای استفاده از تمامی امکانات لطفا ثبت نام نمایید.

368 سوال

314 پاسخ

76 دیدگاه

168 کاربر

سوالات مشابه

0 امتیاز
1 پاسخ 66 بازدید
سوال شده دسامبر 14, 2023 در توضیح و تفسیر توسط بی نام
0 امتیاز
1 پاسخ 39 بازدید
سوال شده دسامبر 12, 2022 در توضیح و تفسیر توسط بی نام
0 امتیاز
1 پاسخ 157 بازدید
+1 امتیاز
2 پاسخ 91 بازدید
...