صُراحی: نوعی ظرف شیشه ای یا بلور با شکمی نه بزرگ و نه کوچک و گلوگاهی تنگ و دراز که در آن شراب یا مسکری دیگر بریزند و در مجلسی آرند و از آن در پیاله و جام و قدح ریزند.
رباعی از شیخ بهایی:
در میکده دوش، زاهدی دیدم مست
تسبیح به گردن و صراحی در دست
گفتم: ز چه در میکده جا کردی؟ گفت:
از میکده هم به سوی حق راهی هست