به نام خدا
چند روز پیش که این غزل مولانا را می خواندم به این بیت رسیدم:
گر اژدهاست بر ره، عشق است چون زُمُرُّد
از برقِ این زُمُرُّد، هین، دفعِ اژدها کن!
و معنای آن را از دوستان خواستم اما چون پاسخی دریافت نکردم، در اینترنت به دنبال جوابش گشتم و در سایت دکتر ایرج شهبازی شرح و معنی این غزل را پیدا کردم. پاسخ این بود:
بیت نهم: اژدها و زمرد: در قدیم بر این باور بودند که اگر سنگ زمرد را در برابر چشم افعی نگاه داریم، کور می‌شود. مولانا در این بیت می‌گوید: عشق مانند زمرد است و همۀ مشکلات و موانعِ راه را از بین می‌برد.