اگر هزار بشیر آمد و نذیر آمد
محمد است که بی مثل و بی نظیر آمد

مزاج عالمیان چون به شور و شر گردید
به خیر جامعه خیرالبشر بشیر آمد

به دور پادشه عادلی که پیش درش
قصور عالیۀ قیصری قصیر آمد

زآسمان رسالت بتافت ختم رسل
که چرخ معدلت از طلعتش منیر آمد

عقول ناقصه از شرم دم فرو بستند
که عقل کامل و کل در سخن دلیر آمد

به قدرت صمدی در صنم شکست افتاد
که دور سلطنت واحد قدیر آمد

بساط ظلم برافتاد از بسیط زمین
بشیر عدل الهی چو بر سریر آمد

نخست مرد خدایی که دست بیعت داد
رسول را به صباح و مسا ظهیر آمد

علی ولی خدا صاحب ولایت بود
که به‌هر نصرت حق ناصر و نصیر آمد

بدان مثابه که هارون وزیر موسی بود
علی معین رسول آمد و وزیر آمد

به پاس خدمت پیمان، شه ولایت شد
که مست جام ولا از خم غدیر آمد

علی به خدمت اسلام فضل سبقت داشت
که پاس خدمت دیرینه ناگزیر آمد

علی ز روز صغر از کبار امت بود
اگرچه در شمر سال و مه صغیر آمد

وصایت علی آموخت حکمتی ما را
که بر حکومت اقوام دلپذیر آمد

که پیشوایی ملت نصیب مردانی است
که سبق خدمتشان بر جوان و پیر آمد

کسی است رهبر آزادگان که از سر جان
گذشت در ره آزادی و اسیر آمد

اسیر نفس نشد یک نفس علی ولی
نشد اسیر که بر مؤمنین امیر آمد

امیر خلق کجا و اسیر نفس کجا
که سربلند نشد هر که سر به زیر آمد

علی نداد به باطل حقی ز بیت‌المال
که از حساب و کتاب خدا خبیر آمد

علی نخورد غذایی که سیر برخیزد
مگر که سیر خورد آن که نیم سیر آمد

علی غنی نشد الا به یمن دولت فقر
که دولتش به طرفداری فقیر آمد

علی ستم نکشید و حقیر ظالم نشد
نشد حقیر که ظالم برش حقیر آمد

علی ز مظلمهٔ خلق سخت می‌ترسید
که حق به مظلمۀ خلق سختگیر آمد

درود باد بر آن ملتی که رهبر وی
چنین باشد مقام و چنین خطیر آمد

غدیر خم نه همین عید مذهبی ماراست
که عید ملی ما نیز در غدیر آمد

به مهر آل علی غاصب از عجم بگریخت
به دوستی علی شو که دستگیر آمد

درود باد بر ایران که نقش تاریخش
ز مهر آل علی نقش هر ضمیر آمد

درود باد بر ایران که انتقام علی
ز روبهان بگرفت و به کام شیر آمد

سخن به مدح علی کس نگفت چون سرمد
اگر هزار سراینده و دبیر آمد