مفاتیح الجنان : اعمال ماه ذی الحجه
اعمال روز بیست و پنجم ماه ذى الحجه (روز نزول هل أتى در حق اهل بیت(ع))
روز بیست و پنجم که روز بس برجسته ای است و روزی است که سوره «هَل اَتی» در حق اهل بیت نازل شد برای اینکه سه روز روزه گرفتند و افطاری خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند و خود با آب افطار کردند! و سزاوار است شیعیان اهل بیت در این ایام به ویژه در شب بیست وپنجم در دادن صدقه به مساکین و ایتام و سعی در خوراندن خوراک به ایشان و با روزه گرفتن این روز پیروی از پیشوایان خود کنند. از آنجا که بعضی از علما این روز را روز مباهله می دانند، مناسب است «زیارت جامعه» و «دعای مباهله» را نیز در این روز بخوانند. سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱
بیخ عشق تو نشاندند بتا! در دل من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۴۰
عارفان را نکهت سیب ذقن جان می دهد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵۳
صبح ازل این طرف بنا گوش ندارد محمد بن منور : فصل اول - حکایات کرامات شیخ
حکایت شمارهٔ ۹
زنی بوده است در نشابور او را ایشی نیلی گفتندی، عابده و زاهده و از خاندان بزرگ واهل نشابور بوی تقرب نمودندی، مدت چهل سال بود کی پای از در سرای بیرون ننهاده بودو دایۀ داشت کی او را خدمت کردی. چون آوازۀ شیخ قدس اللّه روح العزیز در نشابور منتشر شد، روزی ایشی دایه را گفت برخیز و به مجلس شیخ رو و سخنی کی گوید یاد گیر.دایه به مجلس شیخ حاضر آمد و شیخ سخن می‌گفت دایه آن سخن یاد نتوانست گرفت. شیخ این بیت بگفت. بیت: زرتشت : ویسپرد
کرده دوازدهم
1 کسی که رد بزرگوار اهوره مزدا و زرتشت سپیتمان را هوم پالوده است و خواهد پالود ، از گله و رمه ی فراوان برومند، برخوردار باد ! سروش نیک و اَشی گنجور ، باید هماره در اینجا کوشا با شند ! ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۲
پسر من! کرفک‌اندیش بوی، نه گناه‌اندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)، بایستنی‌تر (پاینده‌تر) مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۰۶
من شیشه زنم بر آن دل سنگ خوشش آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۱
آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۲ - علامت عاقل تمام و نیم‌عاقل و مرد تمام و نیم‌مرد و علامت شقی مغرور لاشی
عاقل آن باشد که او با مشعله است فروغ فرخزاد : اسیر
چشم به راه
آرزویی است مرا در دل عطار نیشابوری : بیان وادی استغنا
بیان وادی استغنا
بعد ازین وادی استغنا بود سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۹ - در ستایش امیر انکیانو
دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۱۶
مائیم چو حال عاشقان زیر و زبر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۹
صبح چون از روی مشرق رو نمود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲۸
زنهار مگو که رهروان نیز نیند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
در چشم ببین دو چشم آن مفتون را انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - در مدح مجدالدین محمدبن نصر احمد
گرچرخ را در این حرکت هیچ مقصدست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹
صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لب خواهم کشید
اعمال روز بیست و پنجم ماه ذى الحجه (روز نزول هل أتى در حق اهل بیت(ع))
روز بیست و پنجم که روز بس برجسته ای است و روزی است که سوره «هَل اَتی» در حق اهل بیت نازل شد برای اینکه سه روز روزه گرفتند و افطاری خود را به مسکین و یتیم و اسیر دادند و خود با آب افطار کردند! و سزاوار است شیعیان اهل بیت در این ایام به ویژه در شب بیست وپنجم در دادن صدقه به مساکین و ایتام و سعی در خوراندن خوراک به ایشان و با روزه گرفتن این روز پیروی از پیشوایان خود کنند. از آنجا که بعضی از علما این روز را روز مباهله می دانند، مناسب است «زیارت جامعه» و «دعای مباهله» را نیز در این روز بخوانند. سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۱
بیخ عشق تو نشاندند بتا! در دل من صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۴۰
عارفان را نکهت سیب ذقن جان می دهد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۳۵۳
صبح ازل این طرف بنا گوش ندارد محمد بن منور : فصل اول - حکایات کرامات شیخ
حکایت شمارهٔ ۹
زنی بوده است در نشابور او را ایشی نیلی گفتندی، عابده و زاهده و از خاندان بزرگ واهل نشابور بوی تقرب نمودندی، مدت چهل سال بود کی پای از در سرای بیرون ننهاده بودو دایۀ داشت کی او را خدمت کردی. چون آوازۀ شیخ قدس اللّه روح العزیز در نشابور منتشر شد، روزی ایشی دایه را گفت برخیز و به مجلس شیخ رو و سخنی کی گوید یاد گیر.دایه به مجلس شیخ حاضر آمد و شیخ سخن می‌گفت دایه آن سخن یاد نتوانست گرفت. شیخ این بیت بگفت. بیت: زرتشت : ویسپرد
کرده دوازدهم
1 کسی که رد بزرگوار اهوره مزدا و زرتشت سپیتمان را هوم پالوده است و خواهد پالود ، از گله و رمه ی فراوان برومند، برخوردار باد ! سروش نیک و اَشی گنجور ، باید هماره در اینجا کوشا با شند ! ملک‌الشعرای بهار : ارمغان بهار
فقرۀ ۲
پسر من! کرفک‌اندیش بوی، نه گناه‌اندیش، چه مردم تا جاودان زمان زنده نی، چه چیز که آن مینوی (است)، بایستنی‌تر (پاینده‌تر) مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۰۶
من شیشه زنم بر آن دل سنگ خوشش آذر بیگدلی : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۱
آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین سعیدا : رباعیات
شمارهٔ ۴۳
در دیده ات از نور حقیقت اثری نیست مولوی : دفتر چهارم
بخش ۸۲ - علامت عاقل تمام و نیم‌عاقل و مرد تمام و نیم‌مرد و علامت شقی مغرور لاشی
عاقل آن باشد که او با مشعله است فروغ فرخزاد : اسیر
چشم به راه
آرزویی است مرا در دل عطار نیشابوری : بیان وادی استغنا
بیان وادی استغنا
بعد ازین وادی استغنا بود سعدی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵۹ - در ستایش امیر انکیانو
دنیا نیرزد آنکه پریشان کنی دلی مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۹۱۶
مائیم چو حال عاشقان زیر و زبر امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۷۹
صبح چون از روی مشرق رو نمود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۷۲۸
زنهار مگو که رهروان نیز نیند مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۵
در چشم ببین دو چشم آن مفتون را انوری : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴ - در مدح مجدالدین محمدبن نصر احمد
گرچرخ را در این حرکت هیچ مقصدست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹
صبحگه، یارب، حدیثی زان دو لب خواهم کشید
