آذر بیگدلی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳۹
خوش آنکه شبی با تو سخن گویم و گریم! فضولی : ساقی نامه
بخش ۱۲ - نشأه جام ششم
بیا ساقی آن جوهر بی بدل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۶
می زند موج پریزاد، صنمخانه صبح کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۸
بسیار بدیدم و چو تو کم باشد صادق سرمد : اشعار
گاندی
گرچه از هر ماتمی خیزد غمی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۸
جانهای آرمیده ز مردم رمانترست سهراب سپهری : مرگ رنگ
دلسرد
قصه ام دیگر زنگار گرفت: مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۶
یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر نادر نادرپور : شام بازپسین
در باغ سبز
شب از گریه ی ابر ، مست است و ماه صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۵
بر حسن زودسیر بهار اعتماد نیست یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۵۹ - به میرزا ابراهیم اصفهانی در ری نگاشته
دوری فرخنده دیدارت که با درازی رستاخیز از یک پستان شیرخورده رنج روان رست، و شکنج جان انگیخت. اگر با یاران اصفهان که من بنده را دیرینه خداوندند و سرکار را از در راستی و درستی خواستار و دربند، به رامش روزگزاری و به آرامش شب شمار، سخنی ندارم و گله نیز نمی نگارم، مصرع: گوارا بادت این شادی که داری روزگاری خوش. کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۸۷ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید رکن الدّین صاعد
منّت خدایرا که علی رغم روزگار نادر نادرپور : چشم ها و دست ها
دیگر نمانده هیچ
دیگر نمانده هیچ به جز وحشت سکوت فروغ فرخزاد : عصیان
سرود ِ زیبایی
شانه های تو فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
برگْ ریزان
باز امشب، ماه بند از پایِ پندارم گرفت قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۶ - در مدح نجفقلی میرزای وا‌لی پسر حسینعلی میرزای فرمانفرما فرماید
ای ترک من ای مهر سپهرت شده هندو میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۶
آسمان در چشم ما دود و بخاری بیش نیست خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷
با سگت یاری مرا کارِ خود است اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
تمامی سخن
پری، با آنکه واقف می‌شد از دوست
شمارهٔ ۱۳۹
خوش آنکه شبی با تو سخن گویم و گریم! فضولی : ساقی نامه
بخش ۱۲ - نشأه جام ششم
بیا ساقی آن جوهر بی بدل صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۶
می زند موج پریزاد، صنمخانه صبح کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۲۹۸
بسیار بدیدم و چو تو کم باشد صادق سرمد : اشعار
گاندی
گرچه از هر ماتمی خیزد غمی صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۹۸
جانهای آرمیده ز مردم رمانترست سهراب سپهری : مرگ رنگ
دلسرد
قصه ام دیگر زنگار گرفت: مسعود سعد سلمان : رباعیات
شمارهٔ ۱۵۶
یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر نادر نادرپور : شام بازپسین
در باغ سبز
شب از گریه ی ابر ، مست است و ماه صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۹۵
بر حسن زودسیر بهار اعتماد نیست یغمای جندقی : بخش اول
شمارهٔ ۵۹ - به میرزا ابراهیم اصفهانی در ری نگاشته
دوری فرخنده دیدارت که با درازی رستاخیز از یک پستان شیرخورده رنج روان رست، و شکنج جان انگیخت. اگر با یاران اصفهان که من بنده را دیرینه خداوندند و سرکار را از در راستی و درستی خواستار و دربند، به رامش روزگزاری و به آرامش شب شمار، سخنی ندارم و گله نیز نمی نگارم، مصرع: گوارا بادت این شادی که داری روزگاری خوش. کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۸۷ - و قال ایضآ یمدح الصّدر السّعید رکن الدّین صاعد
منّت خدایرا که علی رغم روزگار نادر نادرپور : چشم ها و دست ها
دیگر نمانده هیچ
دیگر نمانده هیچ به جز وحشت سکوت فروغ فرخزاد : عصیان
سرود ِ زیبایی
شانه های تو فریدون مشیری : آواز آن پرنده غمگین
برگْ ریزان
باز امشب، ماه بند از پایِ پندارم گرفت قاآنی شیرازی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۳۰۶ - در مدح نجفقلی میرزای وا‌لی پسر حسینعلی میرزای فرمانفرما فرماید
ای ترک من ای مهر سپهرت شده هندو میرزا حبیب خراسانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۸
ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲۸۶
آسمان در چشم ما دود و بخاری بیش نیست خیالی بخارایی : غزلیات
شمارهٔ ۳۷
با سگت یاری مرا کارِ خود است اوحدی مراغه‌ای : منطق‌العشاق
تمامی سخن
پری، با آنکه واقف می‌شد از دوست
