۳۵۸ بار خوانده شده
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا يَحْذَرُ ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ
دعای آن حضرت است هنگامی که خطری از او میگذشت یا حاجتش به سرعت برآورده میشد
﴿1﴾ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّي مِنْ بَلَائِكَ ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّي مِنْ رَحْمَتِكَ مَا عَجَّلْتَ لِي مِنْ عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَيْرِي بِمَا كَرِهْتُ .
(1) خدایا! تو را سپاس بر سرنوشت خوبی که مقرر میکنی و بر بلا و مصیبتت که از من میگردانی، پس بهرهام را از رحمتت در این تندرستی و سلامتی که در زندگی دنیا به من عنایت کردهای منحصر مکن؛ که در نتیجه به سبب آنچه که دوست دارم، بدبخت شوم؛ و دیگری به خاطر آنچه که خوش ندارم، خوشبخت شود.
﴿2﴾ وَ إِنْ يَكُنْ مَا ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لَا يَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لاَ يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنّي مَا قَدَّمْتَ .
(2) و اگر تندرستی و سلامتی که روز را در آن به شب میرسانم یا شب را در آن به روز میرسانم، مقدّمه بلایی است که قطع نمیشود و پیشاپیش بار سنگینی است که برطرف نمیگردد، پس آنچه را برایم به تأخیر انداختهای، پیش انداز؛ و آنچه را پیش انداختهای به تأخیر افکن.
﴿3﴾ فَغَيْرُ كَثِيرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، وَ غَيْرُ قَلِيلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(3) زیرا چیزی که پایانش فنا و نابودی است، بسیار فراوان به حساب نمیآید؛ و آنچه عاقبتش همیشگی است، اندک و کم نمیباشد؛ و بر محمّد و آلش درود فرست.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
دعای آن حضرت است هنگامی که خطری از او میگذشت یا حاجتش به سرعت برآورده میشد
﴿1﴾ اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّي مِنْ بَلَائِكَ ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّي مِنْ رَحْمَتِكَ مَا عَجَّلْتَ لِي مِنْ عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَيْرِي بِمَا كَرِهْتُ .
(1) خدایا! تو را سپاس بر سرنوشت خوبی که مقرر میکنی و بر بلا و مصیبتت که از من میگردانی، پس بهرهام را از رحمتت در این تندرستی و سلامتی که در زندگی دنیا به من عنایت کردهای منحصر مکن؛ که در نتیجه به سبب آنچه که دوست دارم، بدبخت شوم؛ و دیگری به خاطر آنچه که خوش ندارم، خوشبخت شود.
﴿2﴾ وَ إِنْ يَكُنْ مَا ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لَا يَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لاَ يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنّي مَا قَدَّمْتَ .
(2) و اگر تندرستی و سلامتی که روز را در آن به شب میرسانم یا شب را در آن به روز میرسانم، مقدّمه بلایی است که قطع نمیشود و پیشاپیش بار سنگینی است که برطرف نمیگردد، پس آنچه را برایم به تأخیر انداختهای، پیش انداز؛ و آنچه را پیش انداختهای به تأخیر افکن.
﴿3﴾ فَغَيْرُ كَثِيرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، وَ غَيْرُ قَلِيلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(3) زیرا چیزی که پایانش فنا و نابودی است، بسیار فراوان به حساب نمیآید؛ و آنچه عاقبتش همیشگی است، اندک و کم نمیباشد؛ و بر محمّد و آلش درود فرست.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دعای 17 ) پناه بردن به حق از شیطان
گوهر بعدی:دعای 19 ) دعا به وقت درخواست باران
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.