۱۱۲ بار خوانده شده
اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیتِهِ، وَصَلِّ عَلَی وَلِی الْحَسَنِ وَوَصِیهِ وَوارِثِهِ، الْقائِمِ بِأَمْرِک، وَالْغائِبِ فِی خَلْقِک، وَالْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِک، اللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ، وَقَرِّبْ بُعْدَهُ، وَأَنْجِزْ وَعْدَهُ، وَأَوْفِ عَهْدَهُ، وَاکشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجابَ الْغَیبَةِ، وَأَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحائِفَ الْمِحْنَةِ، وَقَدِّمْ أَمامَهُ الرُّعْبَ، وَثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ، وَأَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ، وَأَیدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلائِکةِ مُسَوِّمِینَ، وَسَلِّطْهُ عَلَی أَعْداءِ دِینِک أَجْمَعِینَ، وَأَلْهِمْهُ أَنْ لَایدَعَ مِنْهُمْ رُکناً إِلّا هَدَّهُ، وَلَا هاماً إِلّا قَدَّهُ، وَلَا کیداً إِلّا رَدَّهُ، وَلَا فاسِقاً إِلّا حَدَّهُ؛
خدایا بر محمد و اهل بیتش و بر نماینده و جانشین و وارث حسن درود فرست، آن قیام کننده به فرمانت و پنهان در میان بندگانت و چشم انتظار اجازه ات، خدایا بر او درود فرست و دوری اش را نزدیک ساز و وعده اش را به انجام رسان و عهدش را وفا کن و از نیرومندی و قدرتش پرده غیبت را برطرف فرما و به ظهورش اوراق محنت را پشت سر انداز و ترس در دل دشمنان را پیش رویش پیش انداز و دل را به او آرامش ده و جنگ با سرکشان را به او برپا کن و به لشگری از فرشتگان نشان دار تأییدش نما و بر تمام دشمنان دینت، چیره اش ساز و به او الهام کن که پایه ای از دشمنان را نگذارد جز اینکه درهم کوبد و سری را مگر دونیم کند و نیرنگی را مگر بازگرداند و بدکاری را مگر حدّ بزند؛
وَلَا فِرْعَوْناً إِلّا أَهْلَکهُ، وَلَا سِتْراً إِلّا هَتَکهُ، وَلَا عَلَماً إِلّا نَکسَهُ، وَلَا سُلْطاناً إِلّا کسَبَهُ، وَلَا رُمْحاً إِلّا قَصَفَهُ، وَلَا مِطْرَداً إِلّا خَرَقَهُ، وَلَا جُنْداً إِلّا فَرَّقَهُ، وَلَا مِنْبَراً إِلّا أَحْرَقَهُ، وَلَا سَیفاً إِلّا کسَرَهُ، وَلَا صَنَماً إِلّا رَضَّهُ، وَلَا دَماً إِلّا أَراقَهُ، وَلَا جَوْراً إِلّا أَبادَهُ، وَلَا حِصْناً إِلّا هَدَمَهُ، وَلَا باباً إِلّا رَدَمَهُ، وَلَا قَصْراً إِلّا خَرَّبَهُ، وَلَا مَسْکناً إِلّا فَتَّشَهُ، وَلَا سَهْلاً إِلّا أَوْطَأَهُ، وَلَا جَبَلاً إِلّا صَعِدَهُ، وَلَا کنْزاً إِلّا أَخْرَجَهُ، بِرَحْمَتِک یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و فرعون مسلکی را مگر هلاک کند و پرده ای را مگر بدرد و پرچمی را مگر سرنگون نماید و قدرتی را مگر به دست گیرد و نیزه ای را مگر دونیم کند و زو بینی را مگر پاره کند و لشگری را مگر پراکنده سازد و منبری را مگر بسوزاند (منبر ستمکاران اموی مسلک) و شمشیری را مگر بشکند و بتی را مگر لگدکوب نماید و خونی را مگر بریزد و ستمی را مگر از میان بردارد و قلعه ای را مگر ویران کند و دری را مگر ببندد و کاخی را مگر خراب کند و مسکنی را مگر بازرسی نماید و زمین همواری را مگر زیر پا گذارد و کوهی را مگر بالا رود و گنجی را مگر بیرون آورد، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
نویسنده گوید: شیخ مفید پس از نقل زیارت سابق [زیارت دوم در همین صفحه] که اول آن «اللّهُ أَکْبَرُ، اللّهُ أَکْبَرُ، لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ و اللّهُ أَکْبَرُ...» است فرموده:
به روایت دیگر نقل است: پس از وارد شدن در سرداب مقدس چنین می خوانی: «السَّلامُ عَلَی الْحَقِّ الْجَدِیدِ...» [این زیارت هم در همین صفحه نقل شد] و سپس آن زیارت را تا انجام نماز زیارت نقل کرده و فرموده: دوازده رکعت نماز زیارت می خوانی، هر دو رکعت به یک سلام و پس از آن دعایی را که از آن حضرت روایت شده می خوانی:
اللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکشَفَ الْغِطاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمَنَعَتِ السَّماءُ، وَ إِلَیک یا رَبِّ الْمُشْتَکی، وَعَلَیک الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَینا طاعَتَهُمْ، فَعَرَّفْتَنا بِذلِک مَنْزِلَتَهُمْ، فَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً کلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْ ذلِک، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، یا عَلِی یا مُحَمَّدُ، انْصُرانِی فَإِنَّکما ناصِرای، وَاکفِیانِی فَإِنَّکما کافِیای، یا مَوْلای یا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، أَدْرِکنِی أَدْرِکنِی أَدْرِکنِی.
خدایا، بلا بزرگ شد و پنهان آشکار گشت و پرده برافتاد و زمین تنگ شد و آسمان خودداری کرد، به درگاه تو شکایت است ای پروردگار و در سختی و آسانی بر تو اعتماد است. خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست، آنان که اطاعتشان را بر ما واجب کردی و به این وسیله مقامشان را به ما شناساندی، به حق ایشان به ما گشایشی ده، گشایشی فوری، چون چشم به هم زدن یا نزدیک تر از آن، ای محمّد ای علی، ای علی ای محمّد، مرا یاری دهید که شما یاور من هستید و کفایتم کنید که شما کفایت کننده من می باشید، ای مولایم ای صاحب الزمان، فریاد، فریاد، فریاد، مرا دریاب، دریاب، دریاب.
نویسنده گوید: این دعا، دعای شریفی است و خواندن آن در سرداب، به طور مکرّر و در غیر آنجا، سزاوار است و ما این دعا را با اندکی تفاوت در «باب اول» ذکر نمودیم.
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
خدایا بر محمد و اهل بیتش و بر نماینده و جانشین و وارث حسن درود فرست، آن قیام کننده به فرمانت و پنهان در میان بندگانت و چشم انتظار اجازه ات، خدایا بر او درود فرست و دوری اش را نزدیک ساز و وعده اش را به انجام رسان و عهدش را وفا کن و از نیرومندی و قدرتش پرده غیبت را برطرف فرما و به ظهورش اوراق محنت را پشت سر انداز و ترس در دل دشمنان را پیش رویش پیش انداز و دل را به او آرامش ده و جنگ با سرکشان را به او برپا کن و به لشگری از فرشتگان نشان دار تأییدش نما و بر تمام دشمنان دینت، چیره اش ساز و به او الهام کن که پایه ای از دشمنان را نگذارد جز اینکه درهم کوبد و سری را مگر دونیم کند و نیرنگی را مگر بازگرداند و بدکاری را مگر حدّ بزند؛
وَلَا فِرْعَوْناً إِلّا أَهْلَکهُ، وَلَا سِتْراً إِلّا هَتَکهُ، وَلَا عَلَماً إِلّا نَکسَهُ، وَلَا سُلْطاناً إِلّا کسَبَهُ، وَلَا رُمْحاً إِلّا قَصَفَهُ، وَلَا مِطْرَداً إِلّا خَرَقَهُ، وَلَا جُنْداً إِلّا فَرَّقَهُ، وَلَا مِنْبَراً إِلّا أَحْرَقَهُ، وَلَا سَیفاً إِلّا کسَرَهُ، وَلَا صَنَماً إِلّا رَضَّهُ، وَلَا دَماً إِلّا أَراقَهُ، وَلَا جَوْراً إِلّا أَبادَهُ، وَلَا حِصْناً إِلّا هَدَمَهُ، وَلَا باباً إِلّا رَدَمَهُ، وَلَا قَصْراً إِلّا خَرَّبَهُ، وَلَا مَسْکناً إِلّا فَتَّشَهُ، وَلَا سَهْلاً إِلّا أَوْطَأَهُ، وَلَا جَبَلاً إِلّا صَعِدَهُ، وَلَا کنْزاً إِلّا أَخْرَجَهُ، بِرَحْمَتِک یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
و فرعون مسلکی را مگر هلاک کند و پرده ای را مگر بدرد و پرچمی را مگر سرنگون نماید و قدرتی را مگر به دست گیرد و نیزه ای را مگر دونیم کند و زو بینی را مگر پاره کند و لشگری را مگر پراکنده سازد و منبری را مگر بسوزاند (منبر ستمکاران اموی مسلک) و شمشیری را مگر بشکند و بتی را مگر لگدکوب نماید و خونی را مگر بریزد و ستمی را مگر از میان بردارد و قلعه ای را مگر ویران کند و دری را مگر ببندد و کاخی را مگر خراب کند و مسکنی را مگر بازرسی نماید و زمین همواری را مگر زیر پا گذارد و کوهی را مگر بالا رود و گنجی را مگر بیرون آورد، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
نویسنده گوید: شیخ مفید پس از نقل زیارت سابق [زیارت دوم در همین صفحه] که اول آن «اللّهُ أَکْبَرُ، اللّهُ أَکْبَرُ، لَاإِلهَ إِلّا اللّهُ و اللّهُ أَکْبَرُ...» است فرموده:
به روایت دیگر نقل است: پس از وارد شدن در سرداب مقدس چنین می خوانی: «السَّلامُ عَلَی الْحَقِّ الْجَدِیدِ...» [این زیارت هم در همین صفحه نقل شد] و سپس آن زیارت را تا انجام نماز زیارت نقل کرده و فرموده: دوازده رکعت نماز زیارت می خوانی، هر دو رکعت به یک سلام و پس از آن دعایی را که از آن حضرت روایت شده می خوانی:
اللّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکشَفَ الْغِطاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمَنَعَتِ السَّماءُ، وَ إِلَیک یا رَبِّ الْمُشْتَکی، وَعَلَیک الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ. اللّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَینا طاعَتَهُمْ، فَعَرَّفْتَنا بِذلِک مَنْزِلَتَهُمْ، فَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً کلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ مِنْ ذلِک، یا مُحَمَّدُ یا عَلِی، یا عَلِی یا مُحَمَّدُ، انْصُرانِی فَإِنَّکما ناصِرای، وَاکفِیانِی فَإِنَّکما کافِیای، یا مَوْلای یا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، أَدْرِکنِی أَدْرِکنِی أَدْرِکنِی.
خدایا، بلا بزرگ شد و پنهان آشکار گشت و پرده برافتاد و زمین تنگ شد و آسمان خودداری کرد، به درگاه تو شکایت است ای پروردگار و در سختی و آسانی بر تو اعتماد است. خدایا بر محمّد و خاندانش درود فرست، آنان که اطاعتشان را بر ما واجب کردی و به این وسیله مقامشان را به ما شناساندی، به حق ایشان به ما گشایشی ده، گشایشی فوری، چون چشم به هم زدن یا نزدیک تر از آن، ای محمّد ای علی، ای علی ای محمّد، مرا یاری دهید که شما یاور من هستید و کفایتم کنید که شما کفایت کننده من می باشید، ای مولایم ای صاحب الزمان، فریاد، فریاد، فریاد، مرا دریاب، دریاب، دریاب.
نویسنده گوید: این دعا، دعای شریفی است و خواندن آن در سرداب، به طور مکرّر و در غیر آنجا، سزاوار است و ما این دعا را با اندکی تفاوت در «باب اول» ذکر نمودیم.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:زیارت سوم صاحب الأمر (ع)
گوهر بعدی:زیارت چهارم صاحب الأمر (ع)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
