ای خجسته بنا، ز رونق تو
چشم بد دور، چشم ایامی

همه روی زمین به سایه ی توست
کز بلندی چو صیت اسلامی

در نظرها ز بس که مرغوبی
خوش تر از پیکر دلارامی

خاک توست از گل بتان چگل
زان چنین دلکش و خوش اندامی

دایم از نقش های آینه کار
همچو طاووس مست در دامی

تابدان ها دلیل روشن توست
که سزاوار شیشه و جامی

آرمیده چو صاحب خویشی
آسمانی و با زمین رامی

یعنی اسلام خان مهر ضمیر
که ز نامش تو صاحب نامی

وصف قدر تو من چگونه کنم
که خوش آغاز و نیک انجامی

طاق نوشیروان گجراتی
جای چنگیز ملک آسامی

منزل آصف سلیمانی
بزمگاه وزیر بهرامی

پی تاریخ تو جهان گوید
کعبه ی خاص و قبله ی عامی