هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش یک بنا یا مکان خاص می‌پردازد. شاعر از زیبایی، عظمت و اهمیت این بنا سخن می‌گوید و آن را با عناصری مانند اسلام، آسمان، زمین و شخصیت‌های تاریخی مقایسه می‌کند. همچنین، از نقش‌های آینه‌کاری و جلوه‌های بصری آن تعریف می‌کند و در نهایت، آن را به عنوان کعبه و قبله‌ی عام توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای واژگان و مفاهیم پیچیده‌ی ادبی و تاریخی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات تاریخی و مذهبی نیاز به دانش پیشینه‌ای دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۱۲ - تاریخ و توصیف بنای اسلام خان

ای خجسته بنا، ز رونق تو
چشم بد دور، چشم ایامی

همه روی زمین به سایه ی توست
کز بلندی چو صیت اسلامی

در نظرها ز بس که مرغوبی
خوش تر از پیکر دلارامی

خاک توست از گل بتان چگل
زان چنین دلکش و خوش اندامی

دایم از نقش های آینه کار
همچو طاووس مست در دامی

تابدان ها دلیل روشن توست
که سزاوار شیشه و جامی

آرمیده چو صاحب خویشی
آسمانی و با زمین رامی

یعنی اسلام خان مهر ضمیر
که ز نامش تو صاحب نامی

وصف قدر تو من چگونه کنم
که خوش آغاز و نیک انجامی

طاق نوشیروان گجراتی
جای چنگیز ملک آسامی

منزل آصف سلیمانی
بزمگاه وزیر بهرامی

پی تاریخ تو جهان گوید
کعبه ی خاص و قبله ی عامی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱ - در توصیف خانه ی اسلام خان
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳ - ستایش و تاریخ بنای اسلام خان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.