هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنجی که در سینه دارد سخن می‌گوید و آن را به دمل و خونریزی تشبیه می‌کند. همچنین از تأثیر زمان و خاطرات شیرین گذشته که اکنون به رنج تبدیل شده‌اند، یاد می‌کند. در پایان، به دشمنی مانند عشق اشاره می‌کند که باعث آسیب دیدنش شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند خونریزی و درد ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۶ - در آزار دمل خود
آه ازین دمل که شد از سینه ی من آشکار
خون چو پیکان می چکد از غنچه ی پستان مرا
هردم شیری که از پستان مادر خورده ام
قطره قطره می کشد ایام از پستان مرا
دشمنی چون عشق دارم در قفای خود، ازان
سر برون کرده از روی سپر پیکان مرا
خون چو پیکان می چکد از غنچه ی پستان مرا
هردم شیری که از پستان مادر خورده ام
قطره قطره می کشد ایام از پستان مرا
دشمنی چون عشق دارم در قفای خود، ازان
سر برون کرده از روی سپر پیکان مرا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵ - گرفتن طلب خود از خواجه ی ممسک
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷ - هجو ملا وفا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
