هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که هرچه می‌بیند باعث غم اوست و چیزهایی که او را شاد می‌کنند بسیار کم هستند. او همچنین اشاره می‌کند که شادی در وصال معشوق جایگاهی ندارد و در نهایت، صبح مانند تیغی دو دم، شمع (نماد زندگی یا عشق) را می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعاتی مانند غم و اندوه و استعاره‌های پیچیده مانند 'کشتن شمع' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۶
بر هرچه نگاه کردم اسباب غم است
چیزی که ازو دلم شود شاد، کم است
ما را به وصال او چه جای شادی ست
در کشتن شمع، صبح تیغ دو دم است
چیزی که ازو دلم شود شاد، کم است
ما را به وصال او چه جای شادی ست
در کشتن شمع، صبح تیغ دو دم است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
