هوش مصنوعی: شاعر از درد فراق یار می‌گوید و بیان می‌کند که با رفتن یار، آرامش و قرار دلش نیز رفته است. او از سیاهی دل و سفیدی دیده (اشک) سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که هرچه از دیده برود، از دل نیز می‌رود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک، مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۲۹

دردا که ز دست، یار بگزیده برفت
آرام و قرار دل غمدیده برفت

شد دیده سفید و دل سیاه است، که گفت؟
کز دل برود هر آنچه از دیده برفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.