هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از کرم و بخششِ ناکافیِ مخاطب شکایت می‌کند و با استفاده از استعاره‌هایی مانند «بخل دایم در تنگ» و «آتش به خزانه‌ی تو افتد چو تفنگ»، نارضایتی خود را از وعده‌های بی‌ثمر و کم‌کمیِ بخشش بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم انتزاعی و استعاری است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و ظرافت‌های زبانی دارد. همچنین، نقدهای اجتماعی مطرح‌شده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶۴
ای از کرم تو بخل دایم در تنگ
کجواج رود به راه، عذر تو چو لنگ
تا کی به خزانه ام دهی وعده ی زر؟
آتش به خزانه ی تو افتد چو تفنگ!
کجواج رود به راه، عذر تو چو لنگ
تا کی به خزانه ام دهی وعده ی زر؟
آتش به خزانه ی تو افتد چو تفنگ!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
