هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از ناامیدی و پوچی زندگی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که نه دلی مانند گل برای معشوق دارد و نه جانی که از آن امید کاری داشته باشد. همچنین، احساس خود را به شیشه‌ی ساعت تشبیه می‌کند که در سینه‌اش تنها مشتی غبار دارد.
رده سنی:
16+
محتوا حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، فضای غمگین و ناامیدانه‌ی شعر مناسب سنین پایین نیست.
شمارهٔ ۷۵
نه دل که چو گل به پیش یاری داریم
نه جان که ازو امید کاری داریم
چون شیشه ی ساعت از سپهر ناساز
در سینه همین مشت غباری داریم
نه جان که ازو امید کاری داریم
چون شیشه ی ساعت از سپهر ناساز
در سینه همین مشت غباری داریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
