هوش مصنوعی: این شعر بهاری و عاشقانه است که در آن شاعر از شکفتن طبیعت و گل‌ها در بهار صحبت می‌کند و آن را به عشق و دل‌زدگی خود تشبیه می‌نماید. همچنین، از یاد یار و تأثیر آن بر دل خود می‌گوید و مخاطب را به شکفتن و غنیمت شمردن بهار دعوت می‌کند.
رده سنی: 12+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و طبیعت‌گرایانه است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است. هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای وجود ندارد که برای کودکان مشکل‌ساز باشد.

شمارهٔ ۲۶۸

از روی نو خط تو دل زار من شکفت
چون نشکفد که سبزه دمید و چمن شکفت

برداشت زلف را زبناگوش او نسیم
در باغ آروزی دل یاسمن شکفت

بی او دلش زغنچه پر از خون حسرت است
از خندهٔ گل ارچه چمن را دهن شکفت

فانوس سان زپهلوی یادش که در دل است
گلهای نور باطنم از پیرهن شکفت

جویا گل همیشه بهار است تا به حشر
هر دل کز آبیاری فکر سخن شکفت

جویا غنیمت است، تو هم دلشکفته باش!‏
کامد بهار و غنچه دمید و چمن شکفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.