هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های گذرا و لحظات ناب زندگی اشاره دارد، جایی که فردی با چیدن گلی از باغ دل و دیدن جلوه‌ای از معشوق در آیینه، به شوق و همت راهی می‌شود و از دنیا می‌گذرد. شاعر از گذرا بودن زندگی و ارزش لحظات عاشقانه سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۳۷۷

ای خوش آنکس کو گلی از گلشن دل چید و رفت
جلوهٔ روی تو چون آیینه در خور دید و رفت

در ره همت به پای شوق مانند حباب
چشم را از هر دو عالم می توان پوشید و رفت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.