هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و رازهای نهان شاعر می‌پردازد که تنها تصویر قادر به درک و بیان آن‌هاست. شاعر از بی‌خودی، حیرت و ناله‌های خود سخن می‌گوید و تصویر را به عنوان تنها محرم راز و ترجمان احساساتش معرفی می‌کند. او از بی‌تأثیری دیگران بر دلش گلایه دارد و از تصویر می‌خواهد تا زیبایی‌هایش را به تصویر بکشد.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از نمادها و استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۷۰۴

به بیخودی شد از آن همزبان من تصویر
که هست محرم راز نهان من تصویر

کتاب بی خودی ام، حاشیه است تفسیرم
زبان حیرتم و ترجمان من تصویر

به گوش بی خبری از زبان خاموشی
بیان نموده بسی داستان من تصویر

ترا نکرده اثر در دل آه و نالهٔ من
وگرنه جامه درید از فغان من تصویر

ز ماه یکشبه هم خامه را خفی تر کن
کشی گر از مه ابروکمان من تصویر
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.