هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف گلی در بستان نجابت میپردازد که با نور جمالش مانند خورشید میدرخشد و غبار کدورت را از دلها میزداید. غنچه و گل در چمن به مژدهای گوش فرا میدهند و شاعر با الهام از این گل، تاریخ میلاد او را در قالب شعر بیان میکند.
رده سنی:
15+
این شعر به دلیل استفاده از استعارهها و مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک زیباییشناسی و معنای نهفته در ابیات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۰ - تاریخ تولد
ز میرزا ابوالخیر والا نژاد
گلی در ریاض نجابت شکافت
به هر سوسو نسیمی کز آن گل وزید
غبار کدورت ز دلها برفت
چو خورشید نور جمالش بدید
رخ خویش در پردهٔ شب نهفت
لب غنچه و گوش گل در چمن
به این مژده دارند گفت و شنفت
دلم بهر تاریخ میلاد او
در معنی از منقب فکر سفت
سراپا زبان غنچه سان شد نخست
پس آنگه «گل باغ امید» گفت
گلی در ریاض نجابت شکافت
به هر سوسو نسیمی کز آن گل وزید
غبار کدورت ز دلها برفت
چو خورشید نور جمالش بدید
رخ خویش در پردهٔ شب نهفت
لب غنچه و گوش گل در چمن
به این مژده دارند گفت و شنفت
دلم بهر تاریخ میلاد او
در معنی از منقب فکر سفت
سراپا زبان غنچه سان شد نخست
پس آنگه «گل باغ امید» گفت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱ - تاریخ وفات ملک فخرا - ۱۱۱۰ ه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.