هوش مصنوعی: این شعر به توصیف گلی در بستان نجابت می‌پردازد که با نور جمالش مانند خورشید می‌درخشد و غبار کدورت را از دلها می‌زداید. غنچه و گل در چمن به مژده‌ای گوش فرا می‌دهند و شاعر با الهام از این گل، تاریخ میلاد او را در قالب شعر بیان می‌کند.
رده سنی: 15+ این شعر به دلیل استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی، برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است. درک زیبایی‌شناسی و معنای نهفته در ابیات نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۰ - تاریخ تولد

ز میرزا ابوالخیر والا نژاد
گلی در ریاض نجابت شکافت

به هر سوسو نسیمی کز آن گل وزید
غبار کدورت ز دلها برفت

چو خورشید نور جمالش بدید
رخ خویش در پردهٔ شب نهفت

لب غنچه و گوش گل در چمن
به این مژده دارند گفت و شنفت

دلم بهر تاریخ میلاد او
در معنی از منقب فکر سفت

سراپا زبان غنچه سان شد نخست
پس آنگه «گل باغ امید» گفت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱ - تاریخ وفات ملک فخرا - ‏۱۱۱۰ ه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.