هوش مصنوعی: این متن شعری در مدح و ستایش میرزای یگانه شاه حسین، مرشد و استاد سخن است. شاعر از فضایل او مانند خوش‌زبانی، لطف و محبتش به مردم و تأثیر عمیقش بر زمانه سخن می‌گوید. همچنین به تاریخ فوت او اشاره شده و با توصیفاتی مانند «طبع او بود آب و رنگ سخن» به زیبایی کلامش پرداخته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۲۱ - تاریخ فوت میرزا شاه حسین سبزواری - ‏۱۰۸۹ ه

میرزای یگانه شاه حسین
مرشد معنی اوستاد سخن

آه کان طوطی خجسته مقال
کرد چون گنج زیر خاک وطن

یوسف مصر خوش کلامی بود
گشت بی او زمانه بیت حزن

عنبر آگین لحد ز پهلویش
مشک بیز از کنار اوست کفن

لطف سرشار آن وحید زمان
بود با خلق عام و خاص به من

سال تاریخ فوت او جستم
چون ز پیر خرد ز روی حزن

هاتفی در مقام وصفش گفت
‏«طبع او بود آب و رنگ سخن»
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲ - در معذرت حفظ الله خان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.