هوش مصنوعی:
این متن درباره‌ی تأثیر بخت و اقبال در زندگی انسان صحبت می‌کند. اگر کسی مورد لطف آفتاب سعادت باشد، همیشه همراه اقبال و خوشبختی است؛ اما اگر از نور خورشید بخت محروم بماند، مانند سایه‌ای تیره و مردود خواهد بود. متن تأکید می‌کند که نباید بی‌جهت تلاش کرد و باید به قسمت ازلی راضی بود، زیرا هرچه مقدر شده، همان خواهد شد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و اشاره به تقدیر و سرنوشت ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، این متن نیاز به تفکر و تأمل دارد که معمولاً در سنین بالاتر پرورش می‌یابد.
شمارهٔ ۸
کسی که سر بدر آرد ز روزن هستی
نگاه کن بدو نیکش که هر دو موجودست
گر آفتاب سعات برو نظر نظر دارد
همیشه همدم اقبال و بخت مسعودست
وگر ز پرتو خورشید بخت شد محروم
چو سایه تا بابد تیره روز و مردودست
مکوش بیهده راضی بقسمت خود باش
که قسمت ازلی هر چه شد همان بودست
نگاه کن بدو نیکش که هر دو موجودست
گر آفتاب سعات برو نظر نظر دارد
همیشه همدم اقبال و بخت مسعودست
وگر ز پرتو خورشید بخت شد محروم
چو سایه تا بابد تیره روز و مردودست
مکوش بیهده راضی بقسمت خود باش
که قسمت ازلی هر چه شد همان بودست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
