هوش مصنوعی:
این متن به نابرابری‌های اجتماعی و بی‌عدالتی در تقسیم منابع و فرصت‌ها می‌پردازد. شاعر اشاره می‌کند که همه انسان‌ها بنده‌اند، اما برخی به تمامی دنیا دسترسی دارند، در حالی که برخی دیگر حتی به اندازه نیاز اولیه نیز محروم هستند. او از این بی‌عدالتی انتقاد کرده و سوال می‌کند که اگر تقسیم منابع عادلانه بود، افراط و تفریطی وجود نداشت.
رده سنی:
15+
مفاهیم انتزاعی مانند عدالت، نابرابری اجتماعی و فلسفه زندگی در این متن مطرح شده‌اند که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و تجربه بیشتری نیاز است. نوجوانان بالای 15 سال بهتر می‌توانند این مفاهیم را تحلیل کنند.
شمارهٔ ۱۵
بدو نیک و شاه و گدای و ملک
همه بندگانند بیگانه کیست
یکی را جهان میدهی سر بسر
یکی را جوی نیست چندانکه زیست
یک قاف تا قاف خوان می کشد
یکی بهر یک لقمه نان خون گریست
چو قسمت بوفق عدالت بود
نمیدانم افراط و تفریط چیست
همه بندگانند بیگانه کیست
یکی را جهان میدهی سر بسر
یکی را جوی نیست چندانکه زیست
یک قاف تا قاف خوان می کشد
یکی بهر یک لقمه نان خون گریست
چو قسمت بوفق عدالت بود
نمیدانم افراط و تفریط چیست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
