هوش مصنوعی:
این متن به اهمیت معنویت و درویشی در برابر مادیات و ظواهر دنیوی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که اگر به دنبال گنج هستی، باید گدای معنی شوی و از اهل صورت دوری کنی، زیرا ارزش واقعی در معنویت است نه در ظواهر فریبنده. همچنین، تواضع را مانند شاخه گل می‌ستاید که به زمین می‌افتد، در حالی که تکبر مانند خار است و تنها درد و رنج به همراه دارد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. نوجوانان بالای 15 سال بهتر می‌توانند این مفاهیم را درک کرده و با آنها ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۳۷
دلا، گر گنج میجویی گدای مرد معنی شود
بصورت گر چه از خلق جهان درویش تر باشد
ببر از اهل صورت زانکه ناکس مار رنگین است
ملامت بیش باشد هر که با او بیش تر باشد
چو شاخ گل بهنگام تواضع بر زمین افتاد
چو خار آنگه که کار افتد سراسر نیشتر باشد
بصورت گر چه از خلق جهان درویش تر باشد
ببر از اهل صورت زانکه ناکس مار رنگین است
ملامت بیش باشد هر که با او بیش تر باشد
چو شاخ گل بهنگام تواضع بر زمین افتاد
چو خار آنگه که کار افتد سراسر نیشتر باشد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
