هوش مصنوعی:
این متن به وضعیت دشوار و خسته‌کننده‌ی درویش اشاره دارد که با مشکلات قدیمی و ناملایمات روزگار روبه‌روست. او از بی‌عدالتی‌های جهان شکایت دارد و بیان می‌کند که وقتی بلاها بر سر انسان فرود می‌آیند، دیگر جایی برای امیدواری و فکر به آینده باقی نمی‌ماند. همچنین، اشاره می‌کند که کسی که در این دنیا چیزی ندارد، همه‌چیز را ناچیز می‌بیند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، لحن غمگین و نگاه انتقادی به جهان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامناسب باشد.
شمارهٔ ۶۶
حال درویش خسته باز مپرس
غم دیرینه بازگو چکند
چو فلک آتشش بخرمن زد
فکر کشت و غم درو چکند
هر که در عالمش جوی نبود
همه عالم به نیم جو چکند
غم دیرینه بازگو چکند
چو فلک آتشش بخرمن زد
فکر کشت و غم درو چکند
هر که در عالمش جوی نبود
همه عالم به نیم جو چکند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
