هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که تمام عمر خود را به عیش و نوش و شعر گذرانده و هرگز از این راه بازنایستاده است. اکنون که پیر شده، مردم به او می‌گویند که توبه کند و استغفار نماید.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و پندآموز است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند شراب و عیش ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۹۷
همه عمر از شراب و شاهد و شعر
نبودم یک نفس خالی درین راه
کنون چون پیر گشتم خلق گویند
که اهلی توبه کن استغفرالله
نبودم یک نفس خالی درین راه
کنون چون پیر گشتم خلق گویند
که اهلی توبه کن استغفرالله
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
