۱۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۷

همه عمر از شراب و شاهد و شعر
نبودم یک نفس خالی درین راه

کنون چون پیر گشتم خلق گویند
که اهلی توبه کن استغفرالله
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.