هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر ابراز می‌کند که حتی اگر به بهشت راه یابد، باز هم شراب را از دست معشوق سیاه‌چشم خود طلب می‌کند. او معتقد است که این شراب ارزشمند، مناسب گدایانی مانند او نیست و تنها به عشق شاه (معشوق) می‌تواند جرعه‌ای از آن را دریافت کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به می‌گساری است که برای درک عمیق‌تر، مخاطب نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۸
ساقی به بهشت اگر چه راهم بدهند
خواهم می از آن چشم سیاهم بدهند
این باده نه درخور گدایی چو منست
یکجرعه مگر بعشق شاهم بدهند
خواهم می از آن چشم سیاهم بدهند
این باده نه درخور گدایی چو منست
یکجرعه مگر بعشق شاهم بدهند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
