هوش مصنوعی:
این متن دربارهٔ بی‌اعتنایی به دیگران و استقلال فردی است. شاعر می‌پرسد چه کسی تا به حال به یاد کسی نبوده و چه کسی می‌تواند بدون کمک دیگران به خواسته‌هایش برسد.
رده سنی:
15+
مفاهیم انتزاعی و تمثیل‌های اخلاقی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به تفسیر دارد که برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۹۷
ایساقی جان و سرو آزاد کسی
چونست که هرگز نکنی یاد کسی
دست که بدامن تو ایسرو رسد؟
هم برسد که میدهد داد کسی؟
چونست که هرگز نکنی یاد کسی
دست که بدامن تو ایسرو رسد؟
هم برسد که میدهد داد کسی؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
