هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چگونه وجود معشوق او را مجذوب خود کرده و هرگونه تمایل دیگر را در او از بین می‌برد. او همچنین به این موضوع اشاره می‌کند که تبدیل شدن به معشوق امری غیرممکن است و از این بیت‌ها حس عشق یکطرفه و ناامیدی نیز نمایان است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شراب و گل ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نیاز به توضیح داشته باشد. همچنین درک کامل احساسات پیچیدهٔ شاعر ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۰۷

گر بادهٔ تو رسد به من مل چه کنم
چون روی تو بینم هوس گل چه کنم

تو من نشوی من تو شوم نیست عجب
هرگز تو نمی کنی تنزل چه کنم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.