هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از چشمی سخن می‌گوید که تمام دنیای او را می‌بیند. روزش پر از حیرت و شبش پر از اشک است. چشمانش ویژگی‌های چرخ (زمان یا فلک) را گرفته و همیشه آن را در لباس عزا می‌بیند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و لحن غمگین متن، آن را برای مخاطبان بالغ مناسب‌تر می‌کند.
شمارهٔ ۱۱۰
چشمی که از او دو عالمش می بینم
روزش حیران و شب نمش می بینم
خاصیت چرخ را گرفته چشمم
دایم به لباس ماتمش می بینم
روزش حیران و شب نمش می بینم
خاصیت چرخ را گرفته چشمم
دایم به لباس ماتمش می بینم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
