هوش مصنوعی:
در این شعر، توصیفی از یک دریای پنهان ارائه شده که ناگهان طغیان می‌کند و موج‌هایش به هر سو پراکنده می‌شوند. قطره‌های آب به زمین می‌افتند و برخی تبدیل به حیوان و برخی دیگر به انسان می‌شوند. این تصویرسازی می‌تواند نمادی از آفرینش یا دگرگونی‌های طبیعت باشد.
رده سنی:
12+
مفاهیم نمادین و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از تفسیرهای مختلف آن لذت ببرند.
شمارهٔ ۱۲۵
بحری پنهان چو کرد جوش و طغیان
هر سو گردید موج هاست دست افشان
افتاد به خاک قطره ها زان افشان
بعضی حیوان شدند و بعضی انسان
هر سو گردید موج هاست دست افشان
افتاد به خاک قطره ها زان افشان
بعضی حیوان شدند و بعضی انسان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
