هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از عشق الهی و زیبایی‌های معنوی سخن می‌گوید. او به مفاهیمی مانند طلوع خورشید حسن، عشق بازی، و ارتباط با خدا اشاره می‌کند و از جهل و خطا دوری می‌جوید. همچنین، شاعر از مستی عشق و وصال الهی سخن می‌گوید و به مفاهیمی مانند بهشت و طوبی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به درک بالاتری از ادبیات و فلسفه نیاز دارند.

شمارهٔ ۱۵

طلوع پرتو ی حسنست در جهان، اما
خلاف مذهب و دین چیست معنی اسما

به جان تو که هزاران هزار فرسنگست
ز شهر عالم صورت به ملک «اوادنا»

جهان پرست ازین آفتاب عالم تاب
کجاست طلعت خورشید و چشم نابینا؟

ز شوق مستی عشق تو کف زنان گویم:
«تنن تنن، تنن تن، تلا تلا تللا»

خطا ز فعل خدا نیست، راه جهل مرو
ز چین ابروی خود اوفتاده ای به خطا

«یحبهم » ز خدا آمد، ای فقیه، مرنج
خلاف مذهب حق نیست، عشق بازی ما

به یمن دولت وصل تو قاسمی وارست
ز فکر سایه ی طوبی و جنت الماوا
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.