چشم سرمست تو ما را بستم کاری کشت
دید صد زاری ما را و بصد زاری کشت

سرخ شد چهره زردم ز سرشک گلگون
که مرا یار بدان چهره گلناری کشت

بارها ناز توام کشت و عجب می دارم
زان شکر خنده شیرین که بسر باری کشت

گفتمش: یار منی، گفت که: اغیار، نه یار
اندرین شیوه مرا یار باغیاری کشت

جرم من چیست؟ بر پیر مغان واگویید
که: مرا ساقی از استیزه بهشیاری کشت

چشم سرمست ترا دیدم و هشیار شدم
که مرا نرگس مست تو ببیماری کشت

ز اول عشق دلم داد که: قاسم، مهراس
آخر الامر مرا یار بدلداری کشت

«قاسم انوار»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir