همه بودند که گفتند بپیدا و نهان
که: بپیدا و نهان غیر خدا هیچ مدان

این که گفتیم و شنیدیم مسلم داریم
سخنی بود که گفتند هم از عین عیان

یار گفتست: منم خسرو خوبان جهان
نیک گفتست، ببینید، زهی لطف بیان

جان من بنده عشقست که «لاتسأل » ازو
جان چه باشد؟ بچه ارزد بر آن جان جهان؟

جان اگر می طلبد بنده فرمان ویم
جان ببازیم، بیاییم برش جامه دران

دوش می گفت دل من: بیقین اوست همه
فرق بسیار شد از هیچ مدان تا همه دان

قاسمی را ز غم عشق برون آوردی
بنده رای توام، هرچه که باشد فرمان