در دل از شوق تو شوریست که نتوان گفتن
با خیال تو حضوریست که نتوان گفتن

با وجود سر کویت هوس حور و قصور
هر کراهست قصوریست که نتوان گفتن

گرچه از عالم و از خود خبرم نیست، ولی
در دل از دوست شعوریست که نتوان گفتن

پیش ما قصه اغیار مگویید، که یار
در ره عشق غیوریست که نتوان گفتن

عشق عارست درین دور و تسلسل ناموس
آه ازین قصه، که زوریست که نتوان گفتن

شادم از دولت وصل تو ولیکن چه کنم؟
در دل از هجر نفوریست که نتوان گفتن

می رسد تیر ملامت ز چپ و راست ولی
قاسم خسته صبوریست که نتوان گفتن