هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند شمع، پروانه، گل و خورشید، احساسات عمیق عاشقانه و وابستگی عاشق به معشوق را بیان می‌کند. شاعر از عناصر طبیعت برای توصیف حالات عاشقانه و هیجانات روحی استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'خاکستر پروانه' و 'نیرنگ محبت' نیاز به بلوغ فکری برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۱۹۵

پرواز هوای تو که بال و پر شمع است
گلدسته شوخی است که زیب سر شمع است

پرواز شرر شبنم و افروختگی گل
امشب ز رخت سیر چمن در سر شمع است

امشب که تو ساقی شده ای شمع بخندد
می شبنم گلزار دماغ پر شمع است؟

برخیز به یکباره که گل رنگ ببازد
صبح است خرام تو که غارتگر شمع است؟

خورشید ز گلبازی حسنت چکد امشب
پروانه سراسیمه نیلوفر شمع ا ست

بیتابی پروانه بود ناله بلبل
پر نیست که یکرنگی گل ساغر شمع است؟

یکرنگی عاشق چه بهاری که ندارد
خاکستر پروانه ما محشر شمع است

خود عاشق شرم خود و بدنام دل ما
پروانه همین حسن حیا پرور شمع است

سرگرم وفا خانه به دوش دل بیدار
آسودگی خواب عدم بستر شمع است

نیرنگ محبت چقدر شوخ برآید
در بزم اسیر تو چها در سر شمع است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.