۱۶۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۱۴

گشته تا صیاد ما مژگان شوخ
کرده صید مدعا مژگان شوخ

بر نمی آید فلک با تیغ ناز
دارد اقبال رسا مژگان شوخ

دل عبادت می کند چشم مرا
دیده ام نام خدا مژگان شوخ

از نگاه آشنا برگشته های
تا به سر دارد چها مژگان شوخ

می چکد بر شش جهت خون دلم
دیده باشد تا کجا مژگان شوخ

داردم سرگشته بیداد اسیر
آه از آن سر در هوا مژگان شوخ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.