هوش مصنوعی: این شعر از عشق و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید. شاعر از نگاه معشوق، گرفتاری‌های دل و بی‌کسی کعبه می‌گوید و از شوق جستجوی یار و رنج‌های قفس دل یاد می‌کند. در نهایت، شعله‌ی عشق و نام معشوق را پایدارتر از هر چیزی می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده‌ی ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۵۵۹

دمی که از نگهت سرمه ستم نکشد
عجب که آینه چون گل جبین به هم نکشد

فدای بیکسی کعبه گرفتاری
که صید منت خونگرمی حرم نکشد

ز اختلاط پریشان عیش در قفس است
دلم که ناز سبکروحی الم نکشد

به جستجوی تو ممنون شوق خویشتنم
که ننگ تهمت همراهی قدم نکشد

به برگ شعله نوشتیم گفتگوی اسیر
که از طراوت نامش سفینه نم نکشد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.