هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تصاویر طبیعی مانند گل، سرو، و بیابان، و اشاره به شخصیت‌های اساطیری مانند مجنون، حالات عاشقانه و جنون‌آمیز عشق را به تصویر می‌کشد. همچنین، از عناصری مانند زلف، چین ابرو، و شوخ‌چشمی برای توصیف زیبایی و جذابیت معشوق استفاده شده است. در نهایت، شعر به مفاهیمی مانند حیرت، بی‌تابی، و عشق مجنون‌وار می‌پردازد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات به جنون و بی‌تابی عشق نیاز به درک بالاتری از احساسات انسانی دارد.

شمارهٔ ۶۶۱

خنده از گل جلوه از سرو خرامان تازه تر
خوش به سامان می رسد سیر گلستان تازه تر

خاطر آشفته کار زلف و کاکل می کند
خود پسندیهای مجنون در بیابان تازه تر

در بیابان جنون ریگ روان چشم تر است
سایه خار مغیلانش ز مژگان تازه تر

نقش پا در وادی حیرت ز مجنون می رمد
شوخ چشمی های این وحشی غزالان تازه تر

مکتب زنجیر را هر حلقه طفل دیگر است
کار پیران در لباس خردسالان تازه تر

خنده گل بنده چاک گریبان کسی
گل فروشی های خندان نمایان تازه تر؟

جان بیتابی فدای چین ابرو می کنم
سر گرانیهای عمدا شوخ چشمان تازه تر

تا نخواند غیر من کس مصرع سودا اسیر
نسخه جمع آوردن خط پریشان تازه تر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.