هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و اخلاقی است که بر مفاهیمی مانند وفاداری، عرفان، تواضع، و ارتباط با خداوند تأکید دارد. شاعر از دل گرم و آیینه‌وار خود سخن می‌گوید که گبر و مسلمان را منعکس می‌کند و از صفای سینه و راه‌های معنوی برای رسیدن به مقصود یاد می‌کند. همچنین، به اهمیت خاکساری و تواضع در رسیدن به تعالی اشاره می‌شود.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی این شعر برای درک و تجربه‌ی نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سالتر دشوار باشد.

شمارهٔ ۸۰۱

ز خاک اهل دل بوی وفایی می توان بردن
به هر دلبستگی مشکل گشایی می توان بردن

دل خونگرم من آیینه گبر و مسلمان است
ز خضر سینه صافی ره به جایی می توان بردن

بیابان عدم یک منزل نزدیک عرفان است
ز راه بی نشانی ره به جایی می توان بردن

به دام خاکساری همچو نقش پا سری دارم
به گردون از غبارم توتیایی می توان بردن

ندانم با که داری آشنایی اینقدر دانم
که هر جا می روی از من دعایی می توان بردن

مشو غافل اسیر از یاد آهوی نگاه او
کز آن بیگانه بوی آشنایی می توان بردن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.