هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از دیدن معشوق و زیبایی‌های او سخن می‌گوید. او از عشق، مستی، و جذبه‌های روحانی صحبت می‌کند و با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند گل، ماه، و می، احساسات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مستی و هوی ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک صحیح داشته باشند.

شمارهٔ ۸۰۴

خوش بهشتی است روی او دیدن
دل گرفتار موی او دیدن

خواب نادیده می کنم تعبیر
خویشتن را به کوی او دیدن

گل عمر ابد به بار آرد
چمن آرزوی او دیدن

چقدر بوی آشنا دارد
به گل از دور سوی او دیدن

کیست ساقی که ما شگون داریم
ماه ساغر به روی او دیدن

جوش حسن بهار بیهوشی است
می و جام و سبوی او دیدن

آب بر آفتاب ریختن است
شعله را مست خوی او دیدن

به اسیرت نگر که خالی نیست
مستی های و هوی او دیدن
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.