هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از تأثیر عمیق نگاه معشوق و جذبه‌های عشق سخن می‌گوید. او از اوج گرفتن و سپس غبار شدن می‌گوید و اینکه نسیم کوی معشوق او را با خود می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۵

نظاره خطش از هوش می برد ما را
به سیر باغ بناگوش می برد ما را

چه اوجها که گرفتیم تا غبار شدیم
نسیم کوی تو بر دوش می برد ما را
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.