هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از احساسات عمیق و ناامیدی خود سخن می‌گوید. او از طوفان اشک‌هایش می‌گوید که مانند موج دریا رشته‌های تدبیر را گم می‌کند و دل بی‌آهش را می‌خواهد از نظر افکند. همچنین، از بستن ترکش بی‌تیر بر میان سخن می‌گوید که نشان‌دهنده بی‌سلاح بودن و درماندگی است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و حزن‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی بالا نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۱۴
رخصت طوفان دهم گر اشک عالمگیر را
گم کند چون موج دریا رشته تدبیر را
دل که بی آه است خواهم از نظر افکندنش
بر میان بهر چه بندم ترکش بی تیر را
گم کند چون موج دریا رشته تدبیر را
دل که بی آه است خواهم از نظر افکندنش
بر میان بهر چه بندم ترکش بی تیر را
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
