هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از غم و اندوه خود سخن می‌گوید و نشانه‌های آن را در طبیعت و رفتار خود نمایان می‌کند. گریه‌هایش، برگ‌های چمن، اشک‌هایش و خاکستر دلش همگی نشان‌دهنده عمق غم و رنج او هستند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن更适合 افرادی که توانایی تحلیل احساسات و نمادهای شعری را دارند.

شمارهٔ ۷۳

شرح سودای تو از گریه زارم پیداست
برگ برگ چمن از ابر بهارم پیداست

جای اشک از مژه خاکستر دل می ریزد
حاصل سوختن از سایه خارم پیداست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.