هوش مصنوعی: این متن بهار را به عنوان فصل امید و اقبال توصیف می‌کند، جایی که طبیعت زنده می‌شود و پرندگان در دام و قفس پر و بال می‌گشایند. همچنین، اشاره‌ای به کعبه و بهشت دارد و این که اعمال انسان می‌تواند مانند صید باشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و مذهبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۸۷

بهار و گریه صید تو صبح اقبال است
که سبز گشتن دام و قفس پر و بال است

حریم کعبه بخشش بهشت راحت ما
خطاست صید اگر نامه های اعمال است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.