هوش مصنوعی: متن به زیبایی‌های بهار و احساسات انسانی مرتبط با آن می‌پردازد. از گل‌های باغ و زندگانی سخن می‌گوید، به مرده‌دلی و وداع با حوصله اشاره دارد و دل گداخته و بی‌تابی را توصیف می‌کند. شعله و سواد خوانی نیز به عنوان نمادهایی از احساس و دانش مطرح شده‌اند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و واژگان ادبی سطح بالا، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۹۶

بهار رفته گل باغ جانفشانی ماست
نفس شماره اوراق زندگانی ماست

چکد ز باده تمکین بهار مرده دلی
وداع حوصله برهان کاردانی ماست

دل گداخته سر لوح فرد بیتابی است
بیاض شعله گواه سواد خوانی ماست
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.