هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار سخن می‌گوید و از سبزه، گل‌ها و نسیم سحرگاهی به عنوان نمادهای شادی‌بخش و روح‌افزا یاد می‌کند. با این حال، در میان این توصیفات، اشاره‌ای به آه دلخراش نیز دارد که نشان‌دهنده‌ی حس غم یا دلتنگی در کنار زیبایی‌های طبیعت است.
رده سنی:
14+
این شعر دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، وجود حس غم یا دلتنگی در متن، آن را برای مخاطبان با درک عمیق‌تر از عواطف انسانی مناسب می‌سازد.
شمارهٔ ۱۰۳
دمید سبزه دگر عید انتعاش من است
حریر سایه گل فرش خوش قماش من است
شکفت از او گل صدبرگ چون ستاره صبح
مگر نسیم سحر آه دلخراش من است
حریر سایه گل فرش خوش قماش من است
شکفت از او گل صدبرگ چون ستاره صبح
مگر نسیم سحر آه دلخراش من است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
