هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ضعف خود به عنوان کمان و از دل سخت خود به عنوان نشانه‌ای از استقامت یاد می‌کند. او اشاره می‌کند که با وجود رنج‌های شبانه‌روزی، عشق و وفاداری عمیقش به شخصی خاص، جان او را تشکیل می‌دهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به رنج و دل‌شکستگی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۰۵
ضعف بازوی من کمان من است
دل جان سخت من نشان من است
می خورد خون دل ولی شب و روز
قسم ته دلیش جان من است؟
دل جان سخت من نشان من است
می خورد خون دل ولی شب و روز
قسم ته دلیش جان من است؟
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
