هوش مصنوعی: این متن شعری است که از استعاره‌های عاشقانه و طبیعت برای توصیف احساسات و تجربیات عاشقانه استفاده می‌کند. در آن از عناصری مانند سرو، باده، لب شیرین، و پادشاه عشق برای بیان زیبایی و تأثیر عشق بر دل ویران سخن گفته شده است.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به باده و مفاهیم عرفانی ممکن است نیاز به درک بالاتری از ادبیات داشته باشد.

شمارهٔ ۱۱۰

سرو دلجوی قیامت اعتدالی داشته است
باده لعل لب شیرین خیالی داشته است؟

پادشاه عشق از دل باج آبادی گرفت
این ده ویران عجب مال و منالی داشته است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.